Think Big

PUBLICATIONS

Musical editions:

A.Garbal, Podróże Krasnoludków, Midoros, Katowice 2005

A.Garbal, Obrazki z wizyty w ZOO, Midoros, Katowice 2005

A.Garbal, Kolorowe Miniaturki, Midoros, Katowice 2005

A.J.Garbal, Five Preludes for piano.From the repertoire of Marcin Tadeusz Łukaszewski, Ars Musica, Lisowice2018

A.J.Garbal, Six Nocturnes op.7  for piano.From the repertoire of Marcin Tadeusz Łukaszewski, Ars Musica, Lisowice2018

A.J.Garbal, Etude de PolonaiseAleksandra Joanna Garbal Collection, Ars Musica, Lisowice 2019

A.J.Garbal, SuiteAleksandra Joanna Garbal Collection, Ars Musica, Lisowice 2020

A.J.Garbal, Recitativo e arioso per violoncello solo, Aleksandra Joanna Garbal Collection, Ars Musica, Lisowice 2020

A.J.Garbal, 6 LiederAleksandra Joanna Garbal Collection, Ars Musica, Lisowice 2020

A.J.Garbal, Organ Fantasy/ Toccate for organ, Ars Musica, Lisowice 2020

A.J.Garbal, Air for violin and piano, Ars Musica, Lisowice 2020

A.J.Garbal, Chorale for marimba, Ars Musica, Lisowice 2020

 

 

A.J.Garbal- Obrazki z wizyty w ZOO (Nowe wydanie poszerzone, Ars Musica 2019)

A.J.Garbal - Podróże Krasnoludków (Nowe wydanie poszerzone, Ars Musica 2019)

A.J. Garbal - Kolorowe miniaturki (Nowe wydanie poszerzone, Ars Musica 2019)

A.J.Garbal- Osiem kołysanek na fortepian (Ars Musica 2019)

A.J.Garbal - Utwory na 4 ręce (Ars Musica 2019)

A.J.Garbal -9  Utworów na fortepian (Ars Musica 2019)

A.J.Garbal - Mała sonata da camera (Ars Musica 2019)

A.J. Garbal - Giardino in miniatura per due clarinetti e fagotto: 1. Qui sta il nocciolo della faccenda, 2. Continuo per tre voci e sempre staccato (Ars Musica 2019)

A.J.Garbal - Sześć ludowych melodii na dwa klarnety i fagot Osiem kołysanek na fortepian (Ars Musica 2019) 

 

Scientific and musicological publications:

A.Garbal, Mazurki  Fryderyka Chopina jako „zjawisko nasycone wiedzą o wspólnocie i mające odniesienie do sfery wewnętrzności”, [w:] Analiza-Interpretacja-Recepcja. W stronę rozumienia muzyki, A.Gronau-Osińska(red), Zeszyt Naukowy nr 52, AM Warszawa 2001

A.J.Garbal, Rozwijanie wyobraźni muzycznej i słuchu muzycznego oraz kształtowanie wrażliwości młodego człowieka w świecie zagrożonych wartości, AM Wrocław 2019

A.J. Garbal, Związki intertekstualne w mojej operze Polonica Rustica „Polskie Malowanki” (2018),[ w:] Kultura w świetle badań antropologicznych, psychologicznych i socjologicznych, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2019, s. 88-113.

A.J. Garbal, Instrumentalna muzyka kameralna kompozytorów Górnego Śląska w II połowie XX wieku. Analityczny przegląd wybranych obrazów formy muzycznej kształtującej się na przestrzeni lat 1945-1995, [w:] Kultura w świetle badań antropologicznych, psychologicznych i socjologicznych, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2019, s.31-58.

A.J.Garbal, . Metrorytmika w instrumentalnej muzyce kameralnej kompozytorów Górnego Śląska z lat 1970-1995. Wykaz utworów z udziałem klawesynu, [w:] Kulturowe i filozoficzne aspekty kultury i sztuki, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2020, s. 242-258.

A.J.Garbal, Wpływ procesów kulturowych na kształtującą się przyszłość kultury dźwięku oraz formę współczesnego dzieła muzycznego na przykładzie twórczości własnej z lat 2010-2020 , [w:] Kulturowe i filozoficzne aspekty kultury i sztuki, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2020, s. 196 -220.

A.J.Garbal, Harmonika w instrumentalnej muzyce kameralnej kompozytorów Górnośląskich w latach 1945-2020, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2021, (coming soon)

A.J.Garbal, Tajemniczy Ogród Miniatur XX i XXI wieku – oblicza artystycznej tożsamości we współczesnym świecie na przykładzie twórczości własnej z lat 1997-2020 opublikowanej na płytach Acte Prealable oraz Opus Series, E.Chodźko, M.Śliwa(red), Lublin 2021, (coming soon)

 

From author:

» Poezje Michała Anioła Buonarrotego na mezzosopran i fortepian ( 2016) , durata  ca: 10’84”

  1. „Veggio co’bei vostri  occhi  un dolce lume”  - (5’57”)
  2. Come puó esser ch’io non sia piu mio? – (1’17”)
  3. La vita del mie amor” - ( 4’10”)

Zbiór pieśni pt.: „ Poezje Michała Anioła Buonarrotego na mezzosopran I fortepian” skomponowałam wiosną 2016 roku na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich i zadedykowałam pani Juliannie Zalesińskiej oraz  pani Teresie Zalesińskiej. Pieśni zostały wykonane po raz pierwszy dnia 3 lipca 2016 roku na XXXIII Konfrontacjach Chopinowskich „Słowo i Dźwięk” podczas Koncertu Muzyki Współczesnej w Pałacu Myśliwskim Książąt Radziwiłłów w Antoninie. Pierwszym wykonawcą Poezji  był znakomity polski Duet : Lilianna Zalesińska – mezzosopran i Piotr Szymanowicz – fortepian.

Pieśni ułożyłam w cykl według następującej kolejności : sonet nr X, VI i XXXIV. Każda z poezji  jest zupełnie inna, a wynika to z treści , jaką w sobie zawiera. Pierwsza jest bardzo delikatna, kolorowa, jak mgiełka lub tęcza, druga – burzliwa, energiczna, trzecia poezja– podkreśla to, co najpiękniejsze w życiu, co jest najważniejsze w sercu i duszy, za czym człowiek tęskni, to : PRAWDA, DOBRO i PIĘKNO, trzy pojęcia doskonałości. Trzy pieśni tworzące cykl wydają się obejmować w swej dramaturgii również wszelkie przeżycia człowieka wobec sztuki, a mianowicie: teorii pierwszej - aparte, czyli iluzji, teorii drugiej - katharsis, czyli wyładowania uczuć oraz teorii trzeciej – mimesis, czyli odtwarzania. Rozumienia te należały pierwotnie do poetyki w swych greckich początkach i opisywały przeżycia wobec poezji. Tam, gdzie zabrakło mi słów, aby wyrazić swój zachwyt poezją Michała Anioła naszkicowałam trzy fragmenty muzyczne, trzy poezje w postaci niezależnych, indywidualnych  wypowiedzi  artystycznych urzeczywistnionych poprzez dźwięki w monologach oraz linie i układane kolorowe  wzory, ich zestawienia w postaci barw w  dialogach mezzosopranu i fortepianu, które mimo różnorodności swej tworzą nierozerwalną całość, wzajemnie dopełniają się.

Osobiście czuję w pieśniach tych silne wpływy stylistyki i estetyki  francuskiej i włoskiej, ale również silne korzenie słowiańskie,  polskie, bardzo duże wpływy muzyki Fryderyka Chopina, jego następców, Karola Szymanowskiego, jak również Gabriela Faure i Oliviera Messiaena. Poezjami  Michała Anioła zachwyciłam się studiując teksty mistrzów literatury włoskiej epoki Odrodzenia. Szczególnie urzekły mnie wybrane Sonety: X , VI oraz XXXIV. Komponując muzykę korzystałam z tekstów oryginalnych w całości w języku włoskim. We wstępie do zbioru poezji  zamieszczam również ich piękne tłumaczenia na język polski autorstwa Lucjana Siemieńskiego ( sonety  nr X i VI ) wydane w 1861 roku oraz Edwarda Porębowicza, sonet w duchu nowo platońskim  ( nr XXXIV ) wydany w 1933 roku.

Sonet X

                       Włoski Oryginał

                        Polski przekład

Veggio co'bei vostri occhi un dolce lume,
Che co'mici ciechi già veder non posso;
Porto co'vostri passi un pendo addosso,
Che de'miei stanchi nonfu mai costume.
Volo con le vostr'ali denza piume.
Col vostro ingegno al eiel sempre son mosso;
Dal vostro arbitrio son pallido e rosso.
Freddo al sol, caldo alle più fredde brume.
Nel voler vostro sta la voglia mia,
I mici pensier nel cuor vostro si fanno.
Nel vostro spirto son le mie parole.
Come luna per sé sembra ch'io sia;
Che gh occhi nostri in ciel veder non sanno,
Se non quel tanto che n'accende il sole.
Widzę blask słodki patrząc w twoje oczy,
Bo moje grubym przysłonione mrokiem,
A kiedy równym idę z tobą krokiem.
Lekkie mi brzemię co mię zawsze tłoczy.
Twojemi skrzydły ulatam ze świata,
Twój duch mnie niesie w przestwór niedosiężny;
Gdy każesz drżący bywam, albo mężny;
Goreję w zimie a ziębnę śród lata.
Bo z twoją wolą moja chęć się godzi.
Bo z twego serca moja myśl się rodzi,
I słowa moje idą z twego tchnienia.
Stąd jam podobny bardzo do księżyca.
Co tylko wtedy błękitom przyświeca,
Kiedy mu słońce pożyczy promienia.

 Sonet VI

Włoski Oryginał

Polski przekład

Come può esser ch'io non sia più mio?
Chi m'ha tolto a me stesso,
Ch'a me fosse piu presso,
O in me potesse più che non poss'io?
Come mi passa il core
Chi non par che mi tocchi?
Che cos'è questo amore,
Che si'l desire invesca.
Che all'alma entra per gli occhi,
E par che là si smisurato cresca,
Ch'in mille guise poi di fuor trabocchi?

Jak się to dzieje żem przestał być sobą?
Kto mię mógł wydrzeć ze mnie?
I jaka władza mogła bezemnie
Moją rozrządzać osobą?
Kto serce przeszył mi strzałem,
Że i bólu nie doznałem?
Jakaż to miłość tak osobliwa
Co żądzom nakłada pęta;
Co się przez oczy w serce przelewa
I tam w olbrzyma rozdęta:
Bucha i szumiąc tamy rozrywa?

Sonet XXXIV

                      Włoski Oryginał

                           Polski przekład

La vita del mie amor non è 'l cor mio,

c'amor di quel ch'i' t'amo è senza core;

dov'è cosa mortal, piena d'errore,

esser non può già ma', né pensier rio.

 

Amor nel dipartir l'alma da Dio

me fe' san occhio e te luc' e splendore;

né può non rivederlo in quel che more

di te, per nostro mal, mie gran desio.

 

Come dal foco el caldo, esser diviso

non può dal bell'etterno ogni mie stima,

ch'exalta, ond'ella vien, chi più 'l somiglia.

 

Poi che negli occhi ha' tutto 'l paradiso,

per ritornar là dov'i' t'ama' prima,

ricorro ardendo sott'alle tuo ciglia.

Życiem miłości mej — nie serce moje,

Bowiem tęsknota moja bezserdeczna

Tam dąży, gdzie jest obłędu bezpieczna,

Gdzie przed płochością zamknięte podwoje.

 

Miłość — duch boży w swojej praistocie,

Tobie blask, a mnie moc dała pojętną;

Co w tobie jeszcze ziemskie nosi piętno,

To wiatyk mojej niebiańskiej tęsknocie.

 

Jak żar i światło zjawiają się razem,

Podobnie wieczne piękno i kochanie;

Toż ja, gdy ziemską z siebie myśl otrzęsę,

 

Aby się nieba nacieszyć obrazem

Gdzie było naszych dusz pierwsze poznanie

Oczyma niemi śpieszę pod twą rzęsę.

  • Poematy bez słów na sopran i fortepian

Poematy bez słów na sopran i fortepian : 1, 2, 3 i 5 skomponowane zostały w latach 2011-2012 podczas podyplomowych studiów kompozytorskich  pod kierunkiem profesora  Mariana Borkowskiego  na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina  w Warszawie. Prawykonanie czterech poematów odbyło się na koncercie kompozytorskim  UMFC , Studio S1 w Warszawie dnia 11 maja 2012r. Pierwszymi wykonawcami byli:

Anna Karasińska – sopran

Ewa Skardowska – fortepian

W 2014r. do cyklu dołączony został czwarty poemat, który poświęcony jest pamięci profesora  Józefa Świdra

Inni wykonawcy:

Prof. Elżbieta Grodzka – Łopuszyńska – sopran

Prof. Julian Gembalski – fortepian

(  prawykonanie: 22 maja 2016r. Katowice, aula im. M. Karłowicza)

  •  „ Von guten Mächten wunderbar geborgen” 

Pieśń   „ Von guten Mächten wunderbar geborgen”  na mezzosopran, chór chłopięcy  i  organy komponowałam w  grudniu 2015 roku na zamówienie pani Zofii Schaffner  dla uczczenia rocznicy urodzin  ks.doc.dr hab. Dietricha Bonhoeffera,  urodzonego  4 lutego 1906 roku we Wrocławiu, wybitnego niemieckiego teologa i duchownego ewangelickiego działającego w czasach ideologii nazistowskiej w Berlinie, Tybindze, na Sycylii, w Afryce Północnej, Barcelonie, Nowym Jorku, Cambridge, Londynie, miastach Danii, Finkenwalde (dziś Zdroje, dzielnica Szczecina), Koszalinie, Słonowicach, Waszkowie, Tychowie, Sztokholmie oraz  innych miastach  Szwecji  i Szwajcarii.

Dietrich  Bonhoeffer   stojąc  w całkowitej opozycji  do ówczesnego „urzędowego” luteranizmu niemieckiego, popierającego nazizm  i realizującego jego ideologię, sprzeciwiał się Hitlerowi ryzykując życie i pomagając Żydom w  ucieczce. Twierdził, że  „ Kościół tylko wtedy staje się Kościołem, kiedy istnieje dla tych, którzy pozostają poza nim”   i  postulował   „bezwarunkową powinność  Kościoła wobec ofiar każdego systemu społecznego, nawet jeżeli nie należą do wspólnoty chrześcijańskiej”.  [ w: cytaty w Wikicytatach ]

Pieśń  „Von guten Mächten wunderbar geborgen”  skomponowałam do oryginalnego tekstu napisanego w 1944 roku przez Dietricha Bonhoeffera  bezpośrednio  po nieudanym zamachu na Hitlera i odnalezieniu  akt działalności ruchu oporu w Zossen  przez  Gestapo.  Natchnieniem do napisania tego pięknego tekstu było dla  D.Bonhoeffera  m. in. ostatnie spotkanie ze swoją matką tuż przed jego aresztowaniem i skazaniem na śmierć.  Jego myśl  teologiczna  wraz z rozważaniami na temat chrześcijaństwa oraz męczeńska  śmierć   nadała jeszcze głębszą wymowę wywierając istotny wpływ na powojenną teologię w Wielkiej Brytanii  i Ameryce, a także na polskich intelektualistów i działaczy opozycji, takich jak Stanisław Barańczak  i  Jacek Kuroń.   [ w: Multimedia w Wikipedia Commons]

Wcześniejszych muzycznych opracowań  tekstu D. Bonhoeffera  dokonali:  Otto Abel  w 1954 roku oraz  Siegfried Fietz  w 1970 roku.   [ Fundorte: Evangelisches Gesangbuch (EG) Nr 65 und 652].

Do pieśni „Von guten Mächten wunderbar geborgen” dołączyłam polskie tłumaczenie autorstwa  pani Zofii Schaffner.

 

  • Opolskie pieśni na głosy solowe i fortepian

 Opolskie pieśni na głosy solowe i fortepian  skomponowane zostały w latach 2012-2013.    W 2014 roku do zbioru dołączona została pieśń  Dolina- Introductio- Dolina, a w 2016 roku pieśni: Godzineczke spała oraz  Ej, chmury – Introductio – ej, błyskawice.  10 pieśni z tego zbioru wykonane zostały po raz pierwszy  na koncercie kompozytorskim  17 maja 2013 roku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina , Studio S1 w Warszawie. Pierwszymi wykonawcami byli:

Anna Karasińska – sopran

Jakub Kukla – baryton

Ewa Skardowska – fortepian

W 2014roku wybrane pieśni zostały nagrane na płytę CD.

Opolskich pieśniach  podjęłam problematykę stylu narodowego  w muzyce polskiej, czego wyrazem jest nawiązanie do muzyki ludowej. Niniejszy zbiór 16 pieśni  jest opracowaniem autentyków ludowych z publikacji Adolfa Dygacza i Józefa Ligęzy  Pieśni ludowe Śląska Opolskiego (Kraków 1954). Poznanie folkloru tego regionu Polski, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców rozbudziło we mnie zainteresowanie muzyką ludową i stało się źródłem inspiracji. Folklorem wsi opolskiej zauroczyłam się dzięki ś.p. pani prof. Jadwigi Bobrowskiej, która pierwsza namawiała mnie żeby zwrócić  uwagę na ważny dorobek kultury naszych przodków, Twórców Ludowych i podobnie, jak  zrobił to Karol Szymanowski, a wcześniej  Fryderyk Chopin i Stanisław Moniuszko, utrwalić w postaci stylizacji. Mieszkam na granicy Opolszczyzny i Górnego Śląska, dlatego jest mi łatwiej słuchać melodii języka śląskiego na co dzień, co ciekawe: każda wioska niemalże odróżnia się inną melodią intonacji w języku. Po analizie tekstów zawartych w autentykach ludowych z publikacji A. Dygacza i J. Ligęzy zauważyłam zdecydowane różnice w brzmieniu języka z XIX wieku, a obecnego XXI wiecznego, gdzie znajdujemy sporo zwrotów niemieckojęzycznych. Publikacja naszych śląskich etnomuzykologów  minionego stulecia oddaje bowiem w najlepszy sposób wiarygodność opolskich melodii, dlatego też uwaga moja skupiła się właśnie na zamieszczonych w publikacji tej autentykach. Do każdej pieśni podeszłam  indywidualnie, to właśnie tekst i rysunek melodyczny narzucił wszystkie rozwiązania zarówno fakturalne, jak i formalne, czy też harmoniczne.

Inni wykonawcy „Opolskich pieśni”  -  koncert kompozytorski  w Auli im. M. Karłowicza w Katowicach dn. 22 V 2016r.:

 prawykonanie pieśni z 2016r. „ Ej, chmury – Introductio – ej, błyskawice na sopran i fortepian”:

Elżbieta Grodzka – Łopuszyńska – sopran i Julian Gembalski – fortepian

  1. Garbal – sopran, Kamil Zdebel – baryton i Iwona Blacha – Durczok – fortepian ( 22 maja 2016r.)

    - O wybranych pieśniach z powyższego zbioru

 

Dolina – Introductio – Dolina na sopran, baryton i fortepian

Kompozycja  ta otwiera zbiór  16 „ Opolskich pieśni”. Skomponowana była w 2014r. i nagrana na płytę CD.  Wykonawcami byli:  Aleksandra Garbal – sopran, Kamil Zdebel – baryton, Iwona Blacha- Durczok – fortepian.  Prawykonanie pieśni: 22 maja 2016r. na koncercie kompozytorskim w Auli im M. Karłowicza w Katowicach. Wykonawcy jak wyżej. Utwór zawiera cytat autentyku zapisanego w 1912r. przez Stanisława Wallisa, a  śpiewanego  w  tym-że roku przez mieszkankę Ciochowic Marię  Świerkot, lat 55, ze wsi  Ciochowice, koło Gliwic, niegdyś powiat toszecki.  Autentyk ten przekazywany był tradycją ustną  z pokolenia na pokolenie przez jej starkę    ( starka= to babcia, autentyczne słowo śląskie z XIX wieku). Z badań etnomuzykologów wynika, że „Dolina”  była jedyną zachowaną  pieśnią z okolic  Toszka, Boguszyc  i  Ciochowic, śpiewaną w XIX wiecznych  wsiach ,  na szczęście utrwaloną w postaci zapisu  nutowego przez śląskich  etnomuzykologów  w 1912r. Z uwagi na fakt, iż jest jedyna,  dołączona została  przez Adolfa Dygacza i Józefa Ligęzę do zbiorów  autentyków z Opolszczyzny.  Tak też i ja uczyniłam  dołączając ją do „Opolskich pieśni”, lecz w moim zbiorze widnieje jako pierwsza, otwierająca cykl.  Pieśń  Dolina –Introductio – Dolina  jest szczególnie mi bliska z uwagi na fakt, iż cytowany w niej autentyk pochodzi  właśnie z okolicy, w której urodziłam się i mieszkam. Stanowi dokument niezwykłej wagi, bowiem informujący nas o tym, że ten teren od wieków zamieszkiwali Ślązacy śpiewający w oryginalnym dla tej okolicy dialekcie. Niestety wydarzenia historyczne, jakie miały miejsce przed i po I  wojnie światowej, nie pozwoliły przetrwać  kulturze społeczności mieszkającej na tym terenie. Główną przyczyną była silna germanizacja wsi oraz masowa emigracja ludności za chlebem do krajów zachodnich. Ważne jest jednak, że chociaż jedna pieśń ocalała  dzięki przekazowi rodzimych tradycji śląskich i umiłowania ziemi ojczystej , a także dzięki  zapisom etnomuzykologów, którym została zaśpiewana   w tej-że wsi  na początku ubiegłego stulecia. Gdyby nie ich dokumentacja nie poznalibyśmy niezwykle cennego,  archaicznego autentyku. W pieśni tej mowa jest o pięknej dolinie, która kiedyś w przyszłości być może będzie własnością  młodej pary. Wsłuchując się w brzmienie autentyku odczuwamy tęsknotę. Niewykluczone, że tęsknota owa była za czymś, co  własne było niegdyś, a nieosiągalne aktualnie dla młodego chłopaka i dziewczyny żyjących na Śląsku 2 wieki temu, a może jeszcze dawniej, bowiem sam rysunek melodyczny tegoż autentyku sugeruje  powiązania z czasami średniowiecznymi, być może wtedy, kiedy powstawała społeczność Toszan  zakładana już w okresie wczesnopiastowskim prawdopodobnie za panowania Bolesława Krzywoustego…

Pójde sobie do ogródka na sopran i fortepian

Kompozycja ta znajduje się w zbiorze „Opolskich pieśni” pod numerem 8. Została skomponowana w 2012r. i wykonana po raz pierwszy podczas koncertu kompozytorskiego 17 maja 2013r. na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Pierwszymi wykonawczyniami były:  Anna Karasińska – sopran i Ewa Skardowska – fortepian. Utwór zawiera cytat autentyku zapisanego w 1951r. przez Ryszarda Pierchałe, a śpiewanego w tym-że roku przez Anielę Chmielorz z Raciborskiej Kuźni, powiat Racibórz. Pieśń zabrzmi po raz drugi  22 maja 2016r. w Auli im. M. Karłowicza w Katowicach, a wykonawcami będą: Aleksandra Garbal – sopran i Iwona Blacha – Durczok – fortepian.

 

Oj, gibej koniu, gibej na baryton i fortepian

Kompozycja ta znajduje się w zbiorze „Opolskich pieśni” pod numerem 9. Została skomponowana w 2012r.i wykonana po raz pierwszy podczas koncertu kompozytorskiego 17 maja 2013r. na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Pierwszymi wykonawcami byli: Jakub Kukla – baryton i Ewa Skardowska – fortepian. Utwór zawiera cytat autentyku zapisanego w 1950r. przez Franciszka Ligendze, a śpiewanego w tym- że roku przez Paulinę Marszoł, lat 23, z Kucoby, powiat Olesno. Pieśń zabrzmi po raz drugi w Auli im. M. Karłowicza w Katowicach, a wykonawcami będą: Kamil Zdebel – baryton i Iwona Blacha – Durczok – fortepian.

Słoneczko mi zaszło na sopran i fortepian

Kompozycja ta znajduje się w zbiorze „Opolskich pieśni” pod numerem 4. Została skomponowana w 2012r. i wykonana po raz pierwszy podczas koncertu kompozytorskiego 17 maja 2013r. na UMFC w Warszawie. Pierwszymi wykonawczyniami były: Anna Karasińska – sopran i Ewa Skardowska – fortepian. Utwór zawiera cytat autentyku zapisanego w 1930r. przez Juliusza Kandziorę, a zaśpiewanego w tym-że roku przez Paulinę Ludwik, lat 69, z Żędowic, powiat Strzelce Opolskie. Pieśń po raz drugi zabrzmi 22 maja 2016r. w Auli im. M. Karłowicza w Katowicach, a wykonawcami będą: Elżbieta Grodzka – Łopuszyńska –sopran i Julian Gembalski – fortepian.

Nynej ty, nynej na sopran i fortepian

Kompozycja ta znajduje się w zbiorze „Opolskich pieśni” pod numerem10. Została skomponowana w 2012r. i wykonana po raz pierwszy podczas koncertu kompozytorskiego 17 maja 2013r. na UMFC w Warszawie. Pierwszymi wykonawczyniami były: Anna Karasińska – sopran i Ewa Skardowska –fortepian. Utwór  zawiera cytat autentyku  zapisanego w 1940r. przez Adolfa Dygacza, a zaśpiewanego w tym-że roku przez Piotra Czoka, lat 72, z Poliwody, powiat Opole. Pieśń zabrzmi po raz drugi w wykonaniu: Elżbiety Grodzkiej – Łopuszyńskiej – sopran i Juliana Gembalskiego –fortepian.

Ej, chmury – Introductio – ej, błyskawice na sopran i fortepian

Kompozycja ta znajduje się w zbiorze ”Opolskie pieśni” pod numerem 12. Została skomponowana w 2016r. Zabrzmi po raz pierwszy na koncercie kompozytorskim 22 maja 2016r. w Auli im. M. Karłowicza w Katowicach. Pierwszymi wykonawcami tej pieśni będą: Elżbieta Grodzka – Łopuszyńska – sopran i Julian Gembalski – fortepian. Utwór  zawiera cytat autentyku zapisanego w  1951r. przez Henryka Szarawarę, a zaśpiewanego przez Martę Wistubę, lat 59, z Komorników, powiat Prudnik.

 

  • Dyptyk na fortepian solo

Został skomponowany w 2010 roku. Jest to utwór cykliczny złożony z 2 części zatytułowanych:

  1. Nimfy – dokąd?
  2. Toccata

Pierwsze wykonanie Dyptyku odbyło się 13 maja 2011 roku na Koncercie kompozytorskim UMFC w Warszawie,  Studio S 1, wyk. Agnieszka Kozło- fortepian

Inne wykonania:

Barbara Drążkowska – fortepian, 25 marca 2012r., Poznań, 41 Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna Muzyczna”, Aula Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Gabriela Szendzielorz – fortepian, 22 maja 2016r. , Aula PSM I i II st. w Katowicach, Koncert kompozytorski Aleksandry Garbal pt.: „ Pamięci Profesora Józefa Świdra w drugą rocznicę śmierci”

Toccata z tego cyklu ma również swoją wersję na organy solo i wykonana została po raz pierwszy przez profesora Juliana Gembalskiego  w dniu 13  listopada 2011 roku  na  koncercie muzyki organowej w Kościele Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku podczas uroczystości błogosławieństwa odrestaurowanych organów zabytkowych z 1844 roku autorstwa Moritza Roberta Mullera, XIX wiecznego organmistrza z Wrocławia.

  • Nokturny na fortepian solo

Nokturny na fortepian solo zostały skomponowane w 2014 roku, a wykonane po raz pierwszy przez kompozytorkę 6 stycznia 2015 roku na koncercie muzyki polskiej w USA,  Concert Sacred Heart Church Floresville, Texas

Dedykowane są wybitnemu polskiemu pianiście Marcinowi Tadeuszowi Łukaszewskiemu

Zrewidowane w 2015 roku

Pierwsze wykonanie w Polsce:

Marcin Tadeusz Łukaszewski, Warszawa, 2015r.

Gabriela Szendzielorz, Katowice, 22 maja 2016r.,  Aula im. M. Karłowicza , Nokturny nr 1 i 2, Koncert kompozytorski Aleksandry Garbal   „Poświęcony pamięci Profesora Józefa Świdra w drugą rocznicę śmierci”

Marcin Tadeusz Łukaszewski, koncerty: 27 maja  2016r. oraz 3. 10 i 17 czerwca 2016r. Warszawa, Centrum Nauki Kopernik, Muzyka fortepianowa kompozytorów polskich  XX i XXI wieku.

  • Aria na flet solo

Skomponowana została wiosną  2005 roku na zamówienie profesor Marii Grochowskiej jako utwór obowiązkowy do Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego im.  Mariana  Katarzyńskiego w Sosnowcu.  Wykonywana była podczas konkursu w maju 2006r. w Sosnowcu.

 Wydana przez Wydawnictwo MIDOROS  w 2005 roku.

Zrewidowana przez kompozytorkę w 2016r.

Wykonana po raz pierwszy  przez  pierwszego flecistę Filharmonii Śląskiej Jerzego Sojkę 22 maja 2016r. na Koncercie kompozytorskim Aleksandry Garbal w  Auli PSM I i II st. im. M.. Karłowicza w Katowicach

  • Recitativo e arioso per violoncello solo

Komponowane było w latach 2009/2010, ukończone  w sobotę  rano 10.IV 2010r. w Warszawie  bezpośrednio przed  podaniem wiadomości o katastrofie w Smoleńsku. Dedykowane pamięci  ofiar katastrofy w Smoleńsku dnia 10.IV 2010r.

Prawykonanie:

25V 2010r. Warszawa, Pałac Szustra, Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, Koncert kompozytorski pt.: ”Profesor Marian Borkowski – Mistrz i jego uczniowie” Pierwszą wykonawczynią była wiolonczelistka Katarzyna Świętochowska

Inne wykonania:

25 V 2010r. Warszawa Mokotów, Narodowe Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli, wyk. Jakub Pożyczka

2011r. Warszawa, UMFC, koncert kompozytorski, Maciej Kozendra

11 V 2012r. Warszawa, UMFC , Koncert kompozytorski, S 1, wyk. Jakub Pożyczka

22 V 2016r. Katowice, Aula PSM I i II st. im. M.Karłowicza w Katowicach, wyk. Jacek Gwizdon.

  • Uroczysta Nowenna do Matki  Bożej Toszeckiej

Uroczysta Nowenna do Matki  Bożej Toszeckiej na sopran i  baryton solo, recytatora, chór dziecięcy, chór żeński, chór męski, sześciogłosowy chór mieszany, chór wiernych i organy została  ukończona dnia  1 stycznia 2016 roku w Toszku. Kompozycja ta zadedykowana jest  przedwcześnie zmarłemu  naszemu ś.p. Księdzu Proboszczowi Prałatowi Marianowi Piotrowskiemu, dzięki któremu nowenna  powstała. Jest to utwór złożony z dziewięciu  śpiewanych części modlitewnych do fragmentów tekstów Świętego Jana Pawła II, Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, papieża Franciszka,  Rektora KUL -  ks. prof. dr hab. Antoniego Dębińskiego, ks. Jerzego Sienkiewicza, Marii Garbal oraz moich. Do „Modlitwy wiernych” dołączone zostały słowa ( zwrotki:2-8)  autorstwa naszej parafianki  Lidii Badury. Pomiędzy częściami śpiewanymi odczytywane są przez kapłana modlitwy autorstwa naszych parafianek  Marii Nowak – Kowalskiej i Marii Bukowskiej : Uwielbienie, Dziękczynienie oraz osobiste podziękowania i prośby wiernych naszej parafii.  I tak przed częścią II odczytana jest przez kapłana modlitwa  Uwielbienie, przed częścią V odczytana jest modlitwa – Podziękowanie wraz z osobistymi podziękowaniami wiernych, a przed częścią VIII odczytane są Prośby kapłana oraz osobiste prośby parafian. Kompozycję kończy recytacja Modlitwy Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i dziewięciogłosowe „Amen” w wykonaniu sopranu solo i chóru z organami.

Uroczysta Nowenna do Matki Bożej Toszeckiej na sopran i baryton solo, recytatora, chór dziecięcy, chór żeński, chór męski, sześciogłosowy chór mieszany, chór wiernych  i organy  jest utworem koncertowym, ale równocześnie szczególnym rodzajem modlitwy śpiewanej, bowiem  jednoczącej w czasie jej wykonywania wszystkich wiernych  naszej parafii zebranych  przy cudownym obrazie Matki Bożej Toszeckiej:  kapłanów, służbę liturgiczną, dzieci Maryi, dzieci pierwszokomunijne, parafian, chór mieszany, dziecięcy i  młodzieżowy. Jest to Wspólna Modlitwa do Toszeckiej Matki angażująca całą naszą społeczność. Wszyscy stajemy się wykonawcami tej nowenny, nie ma podziału na biernych słuchaczy i wykonawców. Główną ideą kompozycji  jest stworzenie wyjątkowej atmosfery bliskości z Bogiem, pogłębiającej w nas trzy cnoty Boskie: wiarę, nadzieję i miłość, cztery cnoty główne oraz dwa przykazania miłości, a także  świadome umocnienie i oparcie naszych działań w Dekalogu. Pragnę, abyśmy poprzez śpiew, szczere zaangażowanie i żarliwą modlitwę do naszej Ukochanej Matki, Jej Syna – Księcia Pokoju oraz Miłosiernego  Boga nieustannie udoskonalali  dusze, pracowali nad swoim postępowaniem, byli rozważni, ale i odpowiedzialni za siebie i innych, szczególnie tych, którzy naszej modlitwy potrzebują. Życie nasze jest krótkie, ale warto śpiewając modlić się i działać w imię Dobra, Prawdy i Wielkiej Miłości, jaką jest Chrystus – Piękny Owoc żywota Maryi. Nowenna ta skomponowana w szczególnym czasie 1050 rocznicy Chrztu Polski oraz Roku Bożego Miłosierdzia, wykonana w naszej Świątyni po raz pierwszy w wyjątkowym dniu 3 maja -  święcie Najświętszej Marii Panny Królowej Polski oraz uchwalenia Konstytucji 3 maja stanowi credo mojej artystycznej wypowiedzi, a także wielką wdzięczność Bogu za dar życia, nieustanną  obecność i opiekę Jego Matki oraz spotkanych na swojej drodze ludzi, za których modlę się i w pewnym stopniu czuję się odpowiedzialna. Żywo utkwiły w mej pamięci słowa naszego Świętego Jana Pawła II usłyszane 13  lat temu, przed modlitwą „ Anioł Pański” w Watykanie : „Świadomość, że Bóg nie jest daleki, lecz bliski, nie obojętny, lecz litościwy, nie obcy, lecz miłosierny, i że jest Ojcem, który z miłością nam towarzyszy, szanując naszą wolność: to wszystko jest powodem do głębokiej radości, której nie mogą stłumić zmienne koleje życia codziennego”. Szukajmy sensu swojego życia i odkrywajmy go idąc za Panem Jezusem i Jego Matką,  Chrześcijanie bowiem nie poddają się zmęczeniu i bezczynności, ale są  ludem nadziei, ludem, który się modli.